SOLS 24/7!

Beste allemaal,

Alweer enkele weken in KL en het gaat uitstekend met me (alhoewel vandaag een beetje grieperig, maar dat is hopelijk morgen weer over. En toegegeven, ook een beetje brak door die fles rum die we gisteravond laat stiekem hebben leeggedronken). Zoals ik schreef in het vorige bericht, heb ik de eerste paar dagen doorgebracht op het hoofdkantoor van SOLS. Daarna zijn we (ik en de andere Community Development Officers - CDO’ers) overgebracht naar één van de educatiecentra van SOLS aan de rand van Kuala Lumpur, waar we in een pand zitten met onder meer twee coördinatoren (plus vrouw en kinderen), stagiaires, zo’n 35 studenten, enkele vrijwilligers en changemakers. Changemakers zijn studenten die het onderwijsprogramma bij SOLS doorlopen hebben en een verdere toekomst binnen SOLS op willen bouwen bijvoorbeeld als onderwijzer(es) of assistent CDO’er. Een drukke, maar gezellige bedoening hier (24/7).

In het begin moest ik wel even wennen: nauwelijks tot geen privacy, de warmte (35+ en natuurlijk geen airco), drie keer per dag rijst (met een vierkante cm kip of vis, een drupje saus of soms alleen maar rijst) en van een kakkerlak meer of minder moet je hier echt niet opkijken. Maar op de één of andere manier weet ik me snel aan te passen. Sterker nog, ik voel me steeds meer thuis en kan steeds meer genieten van alles. Bovendien bieden de weekenden ruimte om de schade ;-) weer wat in te halen en onder meer te genieten van de heerlijke Maleisische keuken! Inmiddels heb ik en de andere CDO’ers de training afgerond en ben ik nog even in afwachting op een plaatsing (het jungle verhaal heb ik toch maar aan mij voorbij laten gaan :), zie vorig bericht). For the time being neem ik (en de andere CDO’ers) lessen over van de coördinator, organiseren we activiteiten of doen we wat ons nuttig lijkt (onder meer een bibliotheek ingericht, een loungeruimte en tuin op het dakterras gemaakt etc.).

SOLS is een erg fijne organisatie om voor te werken, ze laten je erg welkom voelen en er heerst echt een soort van familiegevoel: iedereen is erg aardig, iedereen werkt met iedereen samen en het voelt goed om samen met hetzelfde doel bezig te zijn. Ik vind het ook erg leuk om de kinderen steeds beter te leren kennen, meer van hun achtergronden te horen en het is fantastisch om te zien hoe ze stapjes vooruit gaan (qua Engels, maar vooral ook qua zelfvertrouwen). Eentje is mijn absolute favoriet. De eerste keer dat ik hem ontmoette, durfde hij niks te zeggen. Na enige tijd begonnen zijn lippen iets te bewegen, maar er kwam geen geluid uit. Van de coördinator hoorde ik dat hij uit de jungle kwam en thuis heel slecht behandeld is. Nu slechts enkele weken later, kunnen we leuk met elkaar praten (nog wel steeds verlegen) en heb ik het zelfs een aantal keren met hem gehad over of hij niet het changemakerprogramma zou willen gaan volgen. In het begin zag hij dat niet zitten, omdat hij dacht dat hij niet goed genoeg was. Een week later komt de coördinator mijn klas binnen en vraagt aan mijn groep: “Wie in deze groep zou graag changemaker willen worden en is ook overtuigd van zichzelf dat hij/zij dat zou kunnen”. Ik zie hem angstvallig naar mij omkijken en als het ware zijn hart in zijn keel kloppen. Ik geef hem een onopvallend knikje en een blik van ‘go for it!!!’. En hoe geweldig dat ik hem vervolgens zijn hand omhoog zie steken :-) en mij daarna een grote glimlach geeft!!! En dat zijn de momenten dat ik nergens anders op de wereld zou willen zijn en ik me ondanks de minimale omstandigheden en mijn lokale salarisje, me even de rijkste op de wereld voel :-).

Verder in de weekenden veel op stap geweest naar onder meer naar de Batu Caves (Hindoeïstische tempel), een jongerenfestival in Putrajaya (een nieuwe stad, bedoeld als administratief centrum van Maleisië, oogt als een soort van Dubai van Maleisië), de Kanching waterfalls (mooi stukje regenwoud met 7 watervallen en met héél veel apen) en naar een festival in het centrum van KL in het kader van Vesak-day (dag waarop de verjaardag, verlichting en dood van Buddha herdacht wordt).

Kortom, ik vermaak me hier wel, maar ik moet toegeven dat ik zo langzamerhand wel genoeg gezien heb van KL (ik houd sowieso niet zo van grote steden. Mij te druk, lawaaierig, benauwd etc.) en kijk er naar uit om binnenkort aan de slag te gaan in een meer lokale omgeving. Ik hoop snel iets te horen! Ben benieuwd waar ik terecht ga komen . . .

Liefs vanuit Maleisië,

Hester